Шмат было такіх народаў,
што страцілі наперш мову сваю,
так як той чалавек прад скананнем,
катораму мову займе, а потым і
зусім замёрлі. Не пакідайце ж мовы
нашай беларускай, каб не ўмёрлі!
Ф.Багушэвіч
Вас усё менш, кожны з вас паасобку
Імкнецца век марнатраўны пражыць
Мэты простыя: каб было цёпла,
Смачна: трахацца, есьці ды піць
Насельнікі краю, што кінулі мову
Нашто яна ім? Можна і так спажываць
Цікавыя іншым выключна па справе
Зайздросьціць, адно аднаго скарыстаць...
Ваш край занядбаны Літвой колісь зваўся
І гэта забыта, і відаць, нездарма
Бо гэта адвеку праклятае месца
Край здрады, прыгнёту ды катаўства
Я бачу навокал пустыя вачніцы
Бяз сэнсу марнуеце шэры свой час
Наперадзе вас не чакае нічога
Ніхто не ўзгадае апошняга з вас
Героини испанских преданий
Умирали, любя,
Без укоров, без слез, без рыданий.
Мы же детски боимся страданий
И умеем лишь плакать, любя.
Пышность замков, разгульность охоты,
Испытанья тюрьмы, -
Все нас манит, но спросят нас: "Кто ты?"
Мы согнать не сумеем дремоты
И сказать не сумеем, кто мы.
Мы все книги подряд, все напевы!
Потому на заре
Детский грех непонятен нам Евы.
Потому, как испанские девы,
Мы не гибнем, любя, на костре.
1918
При полном или частичном использовании материалов гиперссылка на «Reshetoria.ru» обязательна. По всем возникающим вопросам пишите администратору.