Шмат было такіх народаў,
што страцілі наперш мову сваю,
так як той чалавек прад скананнем,
катораму мову займе, а потым і
зусім замёрлі. Не пакідайце ж мовы
нашай беларускай, каб не ўмёрлі!
Ф.Багушэвіч
Вас усё менш, кожны з вас паасобку
Імкнецца век марнатраўны пражыць
Мэты простыя: каб было цёпла,
Смачна: трахацца, есьці ды піць
Насельнікі краю, што кінулі мову
Нашто яна ім? Можна і так спажываць
Цікавыя іншым выключна па справе
Зайздросьціць, адно аднаго скарыстаць...
Ваш край занядбаны Літвой колісь зваўся
І гэта забыта, і відаць, нездарма
Бо гэта адвеку праклятае месца
Край здрады, прыгнёту ды катаўства
Я бачу навокал пустыя вачніцы
Бяз сэнсу марнуеце шэры свой час
Наперадзе вас не чакае нічога
Ніхто не ўзгадае апошняга з вас
Он был красив, как сто чертей,
Имел любовниц всех мастей,
Любил животных и детей
И был со всеми мил…
Да полно, так ли уж права
Была жестокая молва,
Швырнув вослед ему слова:
"Он Пушкина убил!"?
Он навсегда покинул свет,
И табаком засыпал след,
И даже плащ сменил на плед,
Чтоб мир о нем забыл…
Но где б он ни был – тут и там
При нем стихал ребячий гам
И дети спрашивали: "Мам,
Он Пушкина убил?"
Как говорится, все течет,
Любая память есть почет,
И потому – на кой нам черт
Гадать, каким он был?..
Да нам плевать, каким он был,
Какую музыку любил,
Какого сорта кофий пил, –
Он Пушкина убил!..
При полном или частичном использовании материалов гиперссылка на «Reshetoria.ru» обязательна. По всем возникающим вопросам пишите администратору.